اندکی بنشین که باران بگذرد!
يكشنبه, ۶ مرداد ۱۳۹۲، ۰۲:۵۶ ب.ظ
:.
مجبوری کمی تندتر راه بروی یا بدوی تا به اتوبوس برسی. شانس می‌آوری یک صندلی برای نشستن پیدا می‌کنی و بعد: واااای چقد گرررمه! هوا گرم هست ولی فعالیتت باعث شده که گُرررر بگیری! شروع می‌کنی به تکان دادن دستت جلوی صورتت: واااایییی خدا پختمممم...! دنبال چیزی برای باد زدن خودت می‌گردی و همین‌طور برای خنک کردن خودت به فعالبت بدنی‌‌ات ادامه می‌دهی. به این ترتیب یک ربع مشغول فرآیند خنک سازی هستی، چه بسا در این بین به مقصد هم برسی!
ولی باور کن که اگر آرام بنشینی و انقدر تقلا نکنی، در عرض پنج دقیقه خودبه‌خود بدنت به دمای طبیعی‌اش برمی‌گردد.
یک وقت‌هایی باید آرام بنشینی تا مشکلی که پیش آمده بگذرد. هر چه تقلا کنی و دست و پا بزنی بیشتر طول می‌کشد و بیشتر اذیت می‌شوی.
و چنین فرمودم در مذمت عمل‌زدگی!
:.
واقعنا راست میگی.
بعضی وقتا فقط زمان لازمه.
نمیدونستم که نمیشه تو بلاگم کامنت گذاشت! عجیبه